Aditzak berez duen adieragatik perpausean beharrezkoak dituen osagarriak haren argumentuak^? dira. Duten eginkizun semantikoaren arabera mugatzen ohi dira, eta subjektu eta osagarri zuzenak, edo zeharkakoetan gorpuzten dira.
Horrela aditz iragankorretan, subjektuari ’egile’ argumentua ohi dagokio. Eta osagarri zuzenari, berriz, ’gai’ argumentua, erran nahi baita aditzak adierazten duen egoera edo leku aldaketa jasaten duena.
Adibidez, ’Berina hautsi dut’ perpausean, aditzak hauste bat adierazten du. Hauste gertakari horretan, abiarazle bat izan da, haustea egin edo ekarri duena (hauslea, beraz, ’egile argumentua dena), eta bada, hauste horretan, egoera aldaketa izan duen gauza bat (lehen oso zen berina, orain hautsia baita).