Kalapita - antzerkia
Obra hau copyrightaz gerizatua da. Baimenik gabe kopiatzea, zabaltzea edo berrekoiztea debekatua da.
©Ikas, euskal pedagogia zerbitzua, 2010.
Anai-arrebak ordenagailuaren aitzinean dira. Ama gelaren erdian jarririk.
Mutikoa: Are! Ene aldi orain!
Neska: Goaita, ez dut bururatua.
Mutikoa: Ez, errana genuen aldizka ariko ginela.
Neska: Bai, baina ene aldi da oraino.
Mutikoa: Beti hola da zurekin. Beti zuk nahi duzuna egin behar dut.
Neska: Erraten dizut gero utziko dizudala.
Mutikoa: Orain nahi dut!
Neska: Horra, beraz, mutiko hastiela!
Mutikoa: Zu, bai, neska tetelea.
Neska: Zer? Errepika ezazu erran duzuna!
Mutikoa: Neska purtzila!
Neska: (papotik hartuz) Zer? Zanpaldi bat nahi duzu?
Mutikoa: Ama, ama! Mirentxuk jo nahi nau!
Neska: Ez, ez da egia! Hura da hasi!
Mutikoa: Ez, harengatik da;! Ez zidan ordenagailua utzi nahi.
Neska: Ez nuen bukatua eta...
Ama: Isil zaitezte! Beti hola da zuekin! Beti mokoka bukatu behar duzue! Emanen dizuet nik prestuki egoiteko denbora-pasa bat: bakoitza ar dadila orain bere ganbararen garbitzen! Zuen logelak ontsa ordenaturik eta garbi ezar itzazue!
Neska: Zuregatik da! Zure mindulinkeriengatik!
Mutikoa: Eta zu, zure ipurdia handiarekin!
Neska: Zer?
Ama: Aski! Eta orain lanera!
Bi haurrak ateratzen dira bakoitzak besteari begitarte ilun bat eginez. Ama berriz jartzen da eta erdi ametsetan gelditzen.
Ama: Zer isiltasuna! Baina noiz arte bakea?
Jokolariak: Bi anai-arreba eta haien ama.
Autorea: Kattalin Sallaberry
Argitaratzailea: Ikas
Argitaratze data: 2010/12/21