Biba Frantzia !
Nola guk erran egun, Frantzia, gu hire haurren alegrantzia ?
Ama ginian hitan eria, etsaiek hiltzat utzia.
Hek xurgaturik odol guzia, apal hindagon, ez eroria.
Xutitu baihaiz orai herria, Biba ! bai Biba Frantzia !!!
Urte guti du, gau ilun batez, lo zagolarik bere ohantzean,
Arrano bati lotu zirela berrehun bele batean ;
Bentzutu zuten ; ezin artiki ! hoinbertze etsai beltzen artean ;
Hegal bat ere kendurik utzi... halere dabil airean !
Orai ikusiz arrano hori ez duela hil heien kolpeak,
Bainan goratuz doala beti, ikaran daude beleak !
Denborarekin arrano horrek izanen ditik egun hobeak !
Etorriko duk bertzen orena, ezen baditik umeak !
Frantses herria laster halere goratuko da lehen bezala ;
Umek amari bai ekarriko belek ebatsi hegala !
Indar guziak betan ezarriz nork erranen du gure ahala ?
Frantses guziek elgar adituz ?... Jainkoak adi nezala !!!