Biba Frantzia !

 

Nola guk erran egun, Frantzia, gu hire haurren alegrantzia ?

Ama ginian hitan eria, etsaiek hiltzat utzia.

Hek xurgaturik odol guzia, apal hindagon, ez eroria.

Xutitu baihaiz orai herria, Biba ! bai Biba Frantzia !!!

 

Urte guti du, gau ilun batez, lo zagolarik bere ohantzean,

Arrano bati lotu zirela berrehun bele batean ;

Bentzutu zuten ; ezin artiki ! hoinbertze etsai beltzen artean ;

Hegal bat ere kendurik utzi... halere dabil airean !

 

Orai ikusiz arrano hori ez duela hil heien kolpeak,

Bainan goratuz doala beti, ikaran daude beleak !

Denborarekin arrano horrek izanen ditik egun hobeak !

Etorriko duk bertzen orena, ezen baditik umeak !

 

Frantses herria laster halere goratuko da lehen bezala ;

Umek amari bai ekarriko belek ebatsi hegala !

Indar guziak betan ezarriz nork erranen du gure ahala ?

Frantses guziek elgar adituz ?... Jainkoak adi nezala !!!