Aita: Erabaki handi bat hartua dugu zuen amarekin. Hara! Aspaldian eskatzen diguzue animalia bat. Erabaki dugu zuen nahia satifatuko dugula.
Peio: Bikain! Nik zaldi bat nahi nuke, zaldi pintto bat! Asteazken arratsaldeetan haren gainean ixtaklok ibiliko nintzateke!
Ama: Baina, Peio, badakizu ez dugula pentzerik alhan atxikitzeko!
Peio: Ottoren etxean uzten ahalko genuke. Asteburuetan hartaz okupatuko nintzateke!
Aita: Eta beste egunetan? Zaldi bat egunero bazkatu behar da, belarra, oloa eta garagarra eman. Gainera zalditegia garbiki atxiki behar da, lastoa usu aldatuz. Ez, zaldi bat ardura handiegia da zuentzat.
Pantxika: Nik gatu bat nahi nuke, hiru koloreko gatu bat. Ene ganberan lo eginen luke, ene zangoetan. Ene sekretu guziak kontatuko nizkioke, ene lagun hoberena litzateke. Deituko nuke… Potxolin.
Marina: Zuk zure buruari baizik ez duzu pentsatzen. Badakizu arras ontsa gatuen ileei alergia diedala. Nahi duzu hatsa ezin hartuz ar nadin? Gaturik ez da etxe honetan sartuko.
Aita: Eta arrain gorriak hartzen bagenitu? Haz errazak dira: ura artetan alda, jaki egina-presta eman, ez dute azantzik egiten, ez dute toki handirik behar eta gainera merkeak dira!
Peio: Ez dut abere aspergarriagorik ezagutzen! Gainera zuri so egoiten direlarik iduri du erraiten dutela:”Atera nazazue presondegi honetatik!”.
Ama: Ez nuen uste hainbeste lan ukanen genuela animalia baten hautatzeko. Ea bada! Ilerik gabeko hein oneko animalia bat! Badakit! Apoarmatuak!
Pantxika: Bo! Ez da animalia goxoa ferekatzeko! Gainera ez du ene ohe gainean lo egiten ahalko eta ez dut ene burua ikusten hari sekretu erraten.
Peio: Arrazoi duzu : arrain gorriak edo apoarmatuak berdintsu dira. Mutuak, motelak eta aspergarriak.
Marina: Eta arratoi bat? Arratoi xuri bat buztan luxe arros batekin? Izigarri abilak omen dira. Sorbaldaren gainean ezar nezake harekin ibiltzera joateko. Ene lagun guziak harrituko lirateke!
Ama: Gaitzeko adimena ba omen dute baina ene iduriko arratoia ez da konpainiako animalia. Nik higuingarria atzematen dut xuria eta arrosa baldin bada ere. Enetzat leku zikinetan bizi den animalia da.
Aita: Eta zakur bat hartzen bagenu? Haatik ez genuke handiegia hartu behar. Zakurrek tokia behar dute lasterka ibiltzeko. Egunero aldizka aterako zenukete eta oporretara joaten garelarik amatxirekin utziko genuke.
Ama: Auzo herrian zakur abandonatuen aterpetxe bat bada. Joaten bagina ikustera? Uda hastapenetan zakur anitz utzia omen da bide bazterretan. Baten zoriona eginen genuke gurea egitearekin batean.
Marina: Berriz ere ene alergia ahanzten duzue!
Aita: Bistan dena ezetz! Medikuak gatuen ileak aipatu ditu eta ez beste animalienak. Joaten bagina delako aterpetxe hortara?
Haurrak: Bai, bikain! Ikus dezagun gure gustuko zakurrik badenetz.
Pantxika: Potxolin deitzen ahalko dut?
Marina: Ez diozu ikusi aitzin izen bat ematen ahal! Itxuraren arabera dugu hautatuko. Gainera denek ados izan beharko dugu. Ez dea hala, aita?
Aita: Bai araiz! Goazen beraz berehala!