Horregatik dira katalanak agian, egiten dutena egiten dutela, atseginzale. Badute non atsegin hartu : pinturan, eskulturan, arkitekturan, musikan, eta poesian, noski, poesian batez ere. Desberdinak garelako, agian, miresmenez, bekaizkeriaz ere bai batzuetan, begiratu diegu katalanei. Egia da, poesia katalanak itzala du gure artean. Galdetu besterik ez dago Xabier Leteri, zer den poesia katalana berarentzat. Airea bezain beharra, seguru aski. Hala ere, ez dugu elkar nahi adina ezagutzen. Postaz eta hitz egiten duten maitaleak gara. Urrutikoak, urruti-minez urtuak.