Utz iezadazu, printzesa eder horrek, maite nauzula ikusten –egin zuen oihu–, utz iezadazu zure sentimenduak ikusten. Baldin nire bizitzan behin bederen horiek ezagut banitza, gogo onez onartuko nuke unaturik naukaten zorroztasun horietara betiko itzul zaitezen. Begira iezadazu, behinik behin, gaur gauean nire potretari so zure aurpegian ikusi ditudan bi begi horiexekin. Halako eztitasunez begiratu eta nola ihes egin dezakezu nigandik hain bihozgabeki ? Zeren beldur zara ? Zergatik deritzazu hain beldurgarria nire maitasunari ? Maite nauzu, alferrik didazu hori ezkutatzen. Zerorrek eman dizkidazu horren froga nahigabekoak. Ezaguna dut nire zoriona, utz iezadazu dastatzen, eta ez nazazula gehiago zorigaiztoko bilakarazi.