"Gora eta behera ibili..., oheari begiratu..., idazmahaiari begiratu..., ispiluari begiratu eta zeharo beldurtzen naiz nire aurreko neskaren begi erretzaileekin... Pentsatzen dut : «Eguna argitu arte iraungo ote du nire kandelak ?», eta ondoren luzaroan egoten naiz eserita, begiak tapizean josirik... hainbeste denbora ezen ustekabe hutsa den berriro gora begiratzea. Eta, ai ene !, ideia garratz hau, alegia hil beharra dagoela eta agian hilzorian egotea... Bakardadeak eta eritasunak sekulako oinazeak eragin dizkit eta ez naiz sekula lehengoa izango".