Homosexuala da Iñigo Lamarca, eta homosexualtasun horren aitortza ez ezik, homosexualitatea normaltasun osoz bizitzeko eskubidearen aldarria ere bada liburu hau.
Bederatzi urte zitueneko oroitzapenekin hasten da liburua: inon idatzirik ez dauden, baina nonahi bortxaz inposatzen zaizkion eredu heterosexualen araberakoa izan nahi zuen mutikoaren sexu-esnatze gatazkatsuaren kronika zirraragarriarekin, hain zuzen.
Nerabezaroan, berriz, gatazka infernu bilakatuko da, mutikoa mutil bilakatu ahalean. Garai hartan idatziriko egunkariaren puskak baliatu ditu Iñigok orduko bere barne-gatazka lazgarria ahalik eta modurik fidelenean papereratzeko.
Homosexuala da Iñigo, bai. Baina ez homosexuala bakarrik. Pertsona da oroz lehenik, bere gizartearekin konprometiturikoa: euskalgintzan, kulturan, herigintzan.
Nekez aurkituko duzu hau baino lekukotza biluziago, zintzoago, benazkoagorik. Iñigok beste urrats bat egiten du bere ibubidean liburu honekin : homosexualitatearen normalkuntzarako urrats garrantzitsua, dudarik gabe. Baina baita pertsonaren, gizartearen, euskararen normalkuntzarako ere. Gu guxtion duintasunerako, alegia.