Animaliekiko maitasuna, umore maltzur irrigarria eta bizi-poz indartsu bat: horra hiru ezaugarri Gerald Durrell-en kontagintza definitzeko. Liburu honetan hiru ipuin aurki ditzakegu, zein baino zein alaiago eta biribilagoa. Boilur edo trufak izugarri maite dituen txerri bat da "Esmeralda", Frantziako Périgord-eko basoetan galdurik dabilena; "Epaimahaia" ipuinean, berriz, urkatzaile alkoholiko bat topatuko dugu Paraguayko ibai-bazter urrun batean, bere lehengo bizitzaz damutua eta ahaztu nahian; "Loro bat erretorearentzat", bildumari izena ematen dion kontakizunak, aldiz, hizkera guztiz lizuna duen loro bat azaltzen digu, Londresko belarri finen asaldatzailea, apaiz bitxi bati opari ematekoa...