Katakunben garaia izan zen gerraostea euskaldunentzat, oro har, eta euskal kulturgintzan zebiltzanentzat bereziki. Urte ilun horietan ere izan ziren ordea ipurtargi batzuk, frankismoaren gau beltzean bere ahaleginaren distira apala eman zutenak. Horien artean bat, nabarmena, Andima Ibiñagabeitia.
Asko idatzi zuen Andimak —kulturaz, politikaz, literaturaz—, beti ere hizkuntza baztertuaren eta aberri zapalduaren alde. Garaiko euskal aldizkari gehienak hornitu zituen bere luma oparoaz : Alderdi, Euzko Deya, Gernika, Irrintzi, Eman, Euzko Gogoa... Idazle gazteak bultzatu eta bizkortzea izan zuen kezka nagusietakoa (Mirande eta Peillen, besteak beste), baina inoiz ez zen arduratu bere lanak bildu eta txukun argitaratzeaz. Pako Sudupek hartu du bere gain eginkizun hori, honako antologia eder hau prestatuz. Balioko ahal du euskal kultura osoak Andimarekin daukan zor handia neurri batean behintzat berdintzeko !