Gaurko literatura oro har, autobiografia bereziki, nitasunaren tailerrak dira, non oroitzapen galduekin eta amets zapuztuekin gure nortasunari buruzko kontakizun bat asmatzen dugun, ingurukoei eta geuri sinesgarri egiten zaiguna. Oroitzapen liburuak, horregatik, asmatutik gehiago dute gertatutik baino. Ez da horrela gertatzen Joxe Agirreren bizitza labur honetan. Gertatuaren, bizitakoaren laurdena ere ez du kontatzen eta irakurlea asmatu behar du askotan hark sentitu, bizi, suftitu edo gozatu zuena.
Liburu honen lehen partea, beraz, xumea da, pala, xaloa. Joxe Agirrek ez du ikasi oraindik, ezta iaksiko ere honezkero, nitasunari buruz hizketan. Ez du horretan erronkarik jotzen, baina bertxotan bai, liburuaren bigarren partean bildu ditugun bere bertsoetan jotzen du kukurruku.
Irakurleak liburua osorik irakurri beharko du Joxe Agirre zein den jakiteko.