Miranderen eskutitzak irakurtzea, tragikoa ez ezik, zirarragarria gertatzen da, poetak sufritu zuena ikusteko. Mirande gogo ahulekoa zen (psikastenia pairatzen zuen, esan digutenez), eta giro hura gainditu ordez kikildu eta zeharo adoregabetu egin zitzaigun bere buruaz beste egiteraino. Tamalgarria benetan. Prozedura hori fure herriko kulturgizon baterengan sintomatikoa zen. Herri kamuts honetan, letragizonak, poetak, artistak sufrimendurako jaio dira : gure gizarteak deskalabru animikoan mantentzen ditu kasu gehienetan. Hori dena Miranderen kasuan nabari eta dramatikoagoa izan zen. Mirande guztiz etsia hil zitzaigun; hobe esanda, "desbabes animikoan" paraturik bere buruari esperantza eta bizia ukatu zion.
Luis Mari Mujika