Nobelako benetako protagonistak emakumeak dira. Brezo, Lucinda eta Luziaren artean -Bilboko kaleetatik Londresko kaleetara-, Rekexo izeneko ikertzailea azalduko da. Nesken zelatan ibiltzeko agindua du ikertzaileak. Peripezia dibertigarriak gertatuko zaizkio lan horretan : arrunt eta gizajoa izanik ere, itxura oneko maitaletzat dute ezagutzea suertatu zaizkion emakumeek. Rekexo oso neskazalea da, ezin du disimulatu emakume ederren aurrean, eta Luzia eta bere lagunak ederrak ziren: gurutzegramak egiteari utzi eta "begirada goitituz lau emakumeengana luzatu nuen inspirazio bila. Lau neskatoak Musak ziren...". Ziurrenik, bere lanik abilenak haiekin eraikitako harremanetan egongo lirateke; ez ziren horiek, ordea, trama-sarearen atzean -argazkian azaltzen ez den euliaren antzera- dagoen Kutz doktore indartsuaren gustuko.
Hala ere, eguneroko gure maitasun istorio gehienetan gertatu ohi den bezala, ikertzaile guapo eta kutiziatsuaren gainetik, emakumeek erabakiko dute. Ala, trama-sarearen atzean dagoen euli Handiak? Izan ere, beti dago izorratuko gaituen ezkutuko indarren bat lanean...