Gizon lasaia da Justo Badiola, nobelako protagonista: argazkilari metodikoa, tripazaku mutilzahartzen hasia, patxadako laguna, gibelandi samarra ere bai akaso. Halako batean, ordea, munduko lau bazterretatik bidalitako gutun anonimoak hasi da jasotzen: argazki bateko aurpegi-zati moztuak batetik, eta misteriozko ipuinak bestetik, dela tiroz dela pozoiz hilketaren bat izaten dutenak beti. Dena txantxa hutsa edo zerbait larriagoa ote den zalantzan, estutzen hasiko da Justo Badiola, bere inguruko guztiez mesfidatzen, susmo txarrek batetik bestera darabiltela, jostailu baten moduan, azkenean ezkutuko guztiak argitzen diren arte. Ezustean harrapatu gaitu Joxemari Urteagak bere estreinaldi honetan, polizi istorio bikainak idatzi eta, puzzle bateko piezen gisa, eleberri gustagarri batean biribildu baititu osagai guztiak.