Liluraturik nengoen makina tzar hari begira. Ondoan nuen, eta lerro zuzen monotonoa ari zen marrazten paper erroiluan, etengabe. Halako batean, mugimendu arraro bat iruditu zitzaidan nire atzean, eta esnatu egin nintzen, aurretik lotan ez banengoen ere. Burua jira eta ondoko ohatilan konkor bat ikusi nuen mugitzen izara zuriaren azpian. Bat-batean, izara kendu eta agure xahar ximela azaldu zen, nire adinekoa edo, eta ni bezala jantzita : ospitaleko kamisoi barregarria zeraman soinean. Jaikitzerakoan, niri begiratu zidan, urduri, eta haren larruazalaren horiak nire arreta bereganatu zuen.
-Goazen, zaintzaleak etorri baino lehen! [...]