Hamaika ikusteko ez ezik hamaika harritzeko jaio zen Agirre'tar Nikola Metxa mundu honetara. 1991n, argia ikusi zuen urtean halaxe idatzi zuen Joxe Azurmendik : "zein den Metxa ? Nik aurten irakurri dizudan gauzarik politena. Eta aspaldian. Zoragarria benetan. Istorioen asmaketa, narrazioa, estiloa, tipoa bera, situazioak. Gauzak iradoki eta gehiegi ez esan. Fenomenala. Irakurgai bezala eta literatura bezala. Hortxe gabiltza agirretarrak gure komerietan."
Agure jaiotzearen abantaila izango da sekula ez zahartzea, oraindik ere bazterrak nahasten eta adin guztietako irakurleak aztoratzen segitzen baitu Metxa gureak. Hona zer idatzi duen 2002an Xabier Izagak : "Nikola agure erretxinaren oroitzapen zein fabulazioak -berdin dio-, eta ateraldiak, estilo trebez kontatuta ; irakurleak momentu barregarriak, goxoak, samurrak, bizi izango ditu. Ederra."
Euskal literaturaren historia hurbileko libururik esanguratsu eta nabarmenetakoa den hau Literatura bilduman sartzeko gogoa geneukan aspaldidanik, eta oraintxe iritsi zaio txanda. Ortografia Euskaltzaindiaren egungo arauetara moldatzearekin batera, ipuin berri bat ere erantsi du Izagirrek, irakurle berriei obra osoagoa eskaini eta lehengo zaleei kutixia bat oparitzeko. Batzuek zein besteek estimatuko dutelakoan gaude.
Arriskutsua baita Metxa, suak hartuta erraz leher daitekeena, arriskutsua liburu honen irakurketa ere : hasiz gero, literaturaren lilura sortaraz dezake, edo agirretarren malura kutsatu, sendabiderik aurkitu ez zaion gaitza.