"Galdu egin nuen. Beti galdu izan dut. Ez nau larritzen, ez nau kezkatzen, galtzea metodo kontua da". Noizbait Luis Sepulvedak idatzitako esaldiak betetzen du Silanparen apartamentuko bakardadea. Santiago Gamboaren eleberrian guztiak dira galtzaile : Silanpa, Bogota ondoko aintzira batean aurkitutako gorpuaren inguruko hausnarketak egiten ari den kazetaria.
Monika, kazetariaren gogoa betetzen duen emakumea. Esquilache, Barragan eta Vargas Vicuña ustelak. Quica, abeslari izan nahi duen urdanga gaztea. Moya, loditasunaren kontrako borrokan bici den polizia inozoa. Guztiak galtzera kondenaturik daude, eta hala ere, istorioak irakurlea krudelki lotuko du lehen lerrotik, eta zoriona sentituko du amaitzerakoan, galtzea hobe delako, galtzea ikastea baita.