Griot deitzen zaio Afrikako herri batzuetan artista-kasta bati, eta izen horixe ipini dio Jon Arretxek liburu honi, bere azken bidaian ezagututako lagunen ohorez. Ez da aldatzen soilik kontinentea, eguraldia, paisaia. Pertsonen jarrera, aurpegiak eta harremanak ere desberdinak dira Afrika beltzean, bidaiaria berehala ohartzen denez : irriak zabalago, mugimenduak pausatuago, begiradak adiskidetsuago... Dena ez da ederra ordea : etorkizunerako itxaropen ezak zimeldu egiten ditu askoren ametsak eta bizitzak ; emakumea zapaldurik bizi da, lanez eta umez zamatuta, ezertarako eskubiderik gabe; lan, hezkuntza edo osasun-baldintzak ez dira behar luketenak...
Afrikara itzuli da Jon Arretxe. Bizikletaz ibili da, ohi bezala, herriz herri, tokian tokiko jendearekin biziz eta hitz eginez. Oraingoan, baina, ez digu kontatuko bere ibiliaren xehetasunik : bertako gizon-emakume, haur eta zaharrek hartzen dute protagonismo osoa, eta pertsonaien galeria aberats bezain maitagarria osatzen dute : Issouf, Sadou, Aso, Kadi, Rainotou, Yassia... Nork bere bizikizun eta sentimenduak azalduko dizkigu, bere pozak eta penak sumatuko ditugu, eta horien bitarteaz, gure gizartearen ifrentzuaren bistan, geure buruaz galdetzera eramango gaituzte.