Goragalea, kontigentziaren eleberria izateaz gain, absurdoari eta abenturari buruzko ikerlan filosofiko serio baterako abiapuntua da, baina esperientzia pertsonalak eta autobiografikoak ere islatzen ditu. Bigarren Mundu Gerran bultzatu eta zabaldu zen existentzialismoaren gaineko tesiaren azalpenaren hasiera da, aurrerago, zehatz-mehatz Sartrek Izatea eta ezereza lanean garatu zuena.
Goragalea mugarria da Sartreren sormenaren esparruan eta XX. mendeko eleberrigintzaren historia orokorrean. Ondoren etorri zen obraren oinarria eta sorrera ezarri zituen, eta aurpegi askotako egile baten aurreneko adierazpena izan zen, eragin handienekoa, beharbada. Odisea ontologikoa, eleberri beltz baten erritmo bizian idatzia, metafora eta kontzeptuak nahasiz banakako baten esperientzia partikularra -kontingentzia egia bezain gordin aurrean duenarena- unibertsal bihurtzen duena.