Duela urte asko, baina asko, Berta izeneko neskatila bat bizi zen Amaia ibarrean. Diotenez, urte haietan hain izan ziren gogorrak hotzaldiak non ibai eta lakuak izotz bilakatu ziren, elurrak mendietako gainak, ibaiak eta lautadak estali zituen. Berta amamarekin bizi zen, eta beheko sua piztuta izaten zuten beti hotzik ez pasatzeko. Garai hartan pospolik ez zegoenez, gau eta egun osoa piztuta mantentzen zuten sua.
Egun batez, barazki sorta batzuk hartuta, honela esan zion amamak :
–Azokara noa barazki hauek saltzera. Adi ibili sua itzali ez dadin !
Berta lanean hasi zen : putzutik ur-galdara bat ateratzera joan zen, baina denbora gehiegi pasatu zen eta tximiniatik behera etorritako haize hotzak eta euri busti boladak txingarrak itzali zituzten.
– Zer egin behar dut orain ?
Nola piztuko dut ?