Arkitekturak, diziplina den neurrian, funtzio bat bete behar du oroz gain, baina ez die horregatik uko egin behar, alde batetik, edertasunari, eta, bestetik, bizitza materialki eta espiritualki aldatzeko duen ahalmenari.
Liburu labur honetan, Euskal Herriko arkitekturaren historiari heldu nahi zaio, arkitektura funtsezkotzat jotzen ditugun hiru ardatzen gainean eraikitako diziplina moduan ulerturik: funtzioa, edertasuna eta gizartea aldatzeko ahalmena. Era horretan, ibilaldi bat egingo dugu historian zehar, estilo bakoitzean geldialdi bat eginez, eta garai bakoitzean egin den arkitekturaren ezaugarri nagusiak aztertuz. Deskribapen honen helburua ez da izango garai bakoitzean euskal lurretan landu den arkitektura moldea estilo berezi bat balitz bezala lantzea, kanpoko eragina nagusitu baita beti hemen; euskal arkitekturaren nolakotasuna, izaera berezia, aztertuko dugu, ordea; ondoko ezaugarriotan labur daitekeena: soiltasuna, neurrizkotasuna, klasizismoaren zaletasuna, eraikuntza osagaien eta apaingarrien moderazioa.