Estebak Urkiaga Basaratz (1905-1937) "Lauaxeta" ezizenaz ezagutzen du euskal literaturaren historiak. Bere jaiotzatik ehun urte iragan diren honetan, inoiz baino biziago dirau bere poesia. Herriak kanta bilakatu ditu Lauaxetaren hainbat poema, eta ez dago poeta batentzat ospe nagusiagorik. Benetan, ongi zahartu da bere poesia eta, agian, badu zerikusirik Lauaxetaren poemagintzak bere baitan gordetzen duen bortxak. Bortxa egin zion hizkuntzari eta bortxaz menderatu zuen euskal lirika zaharra forma eta estetik berrietara.
Bizirik datza Lauaxetaren kemena eta memoria.