Behin metroa geldtitu egin zen bi geltokiren artean. Jendea urduritzen hasi zen. Orduan, gizon batek jolas bat egitea proposatu zuen; orritxo batzuk atera zituen, bakoitza letra batekin. Letra batek izen batera eramaten du, eta izen bat nahikoa da ipuin bat egiteko, letra batek hitz bat sugeritzen baitu, eta hitzak historiak. Boccacioren "Dekameronen" tradizioari eta Bernardo Atxagaren alfabetoak egiteko zaletasunei jarraiki, ipuinek gauza askotarako balio dezaketela erakusten digu Julen Gabiriak ; adibidez, irudimena akuilatzeko, eta sormena sustatzeko. Irudimenak eta sormenak, bizitza beste modu batez bizitzen laguntzen digu, sakonago, akaso, dibertigarriago, seguru.
Birtute hori bai baitute ipuin hauek, dibertigarriak izatea, ipuinekin eta irudimenarekin jolasean ondo pasa daitekeela erakusten baitigute. Inor ezin da aspertu kontatzeko artearekin, edertasunarekin, are gutxiago umore ukituak, jakin-minak eta intrigak tartean direlarik.
Hau da Julen Gabiriak haurrentzat idatzi duen lehenengo liburua. Julen, ordea, ez da idazle berria, liburu asko idatziak baititu helduentzat, eta beti da pozgarria ikustea idazle on bat, haurren ildora sartzen dela, literatura artea baita ezer baino lehen, adjetibo guztien gainetik. Iñaki Martiarena "Mattin" liburuari bere magia erantsi dio bere marrazki irudimentsu, bizi eta umorez betetakoekin.