Santiago Balboak «Gora Errepublika!» oihua entzun ahal izan zion utopiakide bati, hura metrailadorea askatu gabe hiltzen zen bitartean. Baina zoritxarra, azkenerako, egunerokotasun bihurtzen da. Eta norbaitek anaia arteko gerra batean dena galdu duenean -baita emaztea eta alaba ere-, eta indarraren muga-mugan dagoenean, gauza bakar bat egin dezake bizirauteko: neskato bati istorioak kontatzea ogiaren truke.