Arrastirian abiatu eta goiztirian finitzen da nobela hau.
Erdian gaua dugu, lurra irensten duen ore lodi iluna,izarrak galbide dituen urruntasuna.
Gauaren erdian Fabien eta Riviere. Bata karlingan eta bestea bulegoan, lanean ari dira pilotua eta hegaldien arduraduna. Ez dira luzaz solastatzen. Eginean bizi dira pertsonaiak, eginak ditu bizi. Hitzik beharrenak telegrafoz arribatzen dira. Astun,galernak zamaturik.
Apaindura gutxiko, indartsu, zehatz, estilo klasikoan idatzia baina baliabide poetikoz betea dugu nobela hau, alderaketa dotorez, iduri ederrez, oro aburu ausart baten zerbitzuan: zoriona ez ote datorren, askatasunetik baino, egiteko baten onartzetik...
Gaueko hegaldia 1931n argitaratu zen. Femina saria eman zioten, Clarence Brown-ek filmatu egin zuen 1933an (Clark Gable, John Barrymore), eta Luigi Dellapicolak opera bihurtu 1955ean.