Hurbiltasunak ez du bermatzen elkarren arteko ezagutza eta bizitzaren abiadurak eramaten gaitu gure bizimodua oso modu bakartian aurrera ateratzera. Protagonistak, ahatea eta untxia, bizilagunak dira eta egunero topo egiten dute elkarrekin, baina ez dute elkar ezagutzen. Biek ere biek pairatzen dituzte bizimoduaren antzeko nahigabeak baina bakardadean. Elkar ezagutuko balute ez ote ziren arinduko haien nahigabeak ? Inkomunikazioaren metafora hau, labirinto forma batez dago irudikatua ; hesiak, marrak eta konpartimenduz beteak. Ezaugarri hauek azpimarratzen dute protagonistek bizi duten isolamendua eta tristura. Ohiko elementuek eta sekuentzien mugimenduak bizitasuna ematen diote, eguneroko gauzek eskaintzen duten segurtasuna azpimarratuz.