Atxagini italiarrak kontatzen duen ipuina Lurralde bat non herri guztiek itxura berezia zuten. Beti zerura begira egoten zen jendearen herriak, adibidez, izar forma zuen. Gosea pasatzen zuen jendearenak, arraultze frijitu edo odolki itxura. Antonino Apretaren herriak, berriz, zapata itxura zuen, herriko den-denak zapatari zirelako. Zapataririk onena zen Antonino Apreta. Zoriontsu bizi izan zen Bonbolino erraldoia azaldu arte. Erraldoiak bere neurriko zapata pare erraldoia nahi zuen. Lan erraldoia, baina Antoninok egiteko modukoa. Dena den, kontuz egin beharreko lana, jenio biziko eta oso petrala baitzen Bonbolino.