Liburu honetako Lorentzo protagonista, bere burutazioetan murgilduta dagoela, esperientzia berri baten aurrean aurkituko da: gorputza galduko du eta buruarekin bakarrik egin beharko dio aurre egoera berriari. Kontaeraren tonua umoretsua (hitz-joko interesgarriak horren lekuko) eta fantastikoa bada ere, ipuinak bere horretan irakaspen bat biltzen du: buruak, gorputzak eta bihotzak bat eginda egin behar dela aurrera.
Ilustrazioetan Mitxelenaren lan txukuna aipagarria da, nagusiki intsektuen agerpena aintzat hartuz eta oro har, erabilitako perspektiba bitxiei erreparatuz.