Dagozkion analisi tresnen erabilera maneiatzen ez dakienean erabiltzen du kultur kritikariak politika eta morala. Literatura aztertu baino idazlearen lanari beto eskubidea jartzen dio orduan. Garai eta leku bakoitzak bere pentsamendu zuzena du eta horri ongi egokitzen zaizkion difamatzeko klixeak. Zentsoreek gurasokeriz eta lainezaz tratatzen dute irakurlea, bere irizpideak blokatu eta aurretiaz ondorioak azalduz. Autorea adituen elitea ondo tratatzera behartua dago orduan, eszenatokian iraun nahi badu behintzat. Horrek higuindu du hasieratik Marc-Édouard Nabe. Ordaina, salbuespenak salbuespen, eszenatik at performatzera jo behar izana, antiediziora.