1. Zer barkaturik ez Alberto Ladron Aranaren seigarren nobela dugu. Itzalaren baitan-ekin Irun Hiria saria eskuratuta hasi zuen iruindarrak bere ibilbide literarioa. Bigarrenarekin, Xake Mate-rekin, oihartzun nabarmena erdietsi eta harrezkero idatzitako nobelen bidez gure arteko genero-literaturako autore oparoenetakoa bihurtu da, bereziki, suspense edo intrigazko nobelen autore nabarmenetakoa. Azkeneko hau, aurrekoa —Ahaztuen mendekua—bezala, Ateko Banda sailean argitaratutakoa, ez da salbuespen, literatura genero horretan kokatutako nobela baita bete-betean.
2. Ez da ohikoa 28 urteko pertsona batek, bere sasoi onean, arazo berezirik ez duenak, hamahiru urteko neskato zeneko oroitzapenak ekartzea aitortza batera. Ez dakit bertze irakurleei, baina ni naizen honi, halako zamaontzi bat suertatu zaio eleberriaren irakurketa, ohartu arte zer dela-eta datorren horrelako pertsona batek aitari horrelako aitorpenak egiteko beharra. Baina egileak berak ohartarazi digu elkarrizketa batean : «Aitonaren heriotzarekin garai bat ixten da, horra iragana berriro bizitzeko aitzakia».