Ipuinok ipuin arruntak dira, euria bezala, eta euria bezala zirikatzen eta bustitzen gaituzte. Zaparrada egun batean irratia piztuta irakurtzekoak dira, ipuinak ere irratitik bailetozen.
Ipuinok ipuin arruntak dira eta kaleko kiosko herdoilduenaren zirrikituetan kateaturik topatuko ditugu, egunkariei noizbait lapurtuak apurka-apurka itzultzen.
Baina ipuinok ipuin arruntak direnez beti eramango ditugu aldean, sakelean izkutaturik, memoriak leku gehiago behar duen arte.
Ipuinok sentimendu direlako. Eta sentimenduek errealitatea bezala, errealitateak fikzioa gainditzen duelako.