Kafkaren idatzi bakoitza masaileko bat da, lotatik esna gaitezen. Haren hitzak etengabe pentsatzera bultzatuko zaitu, eta hori da nik idazle bati eskatzen diodana, estetikak estetika. Bera eta bere inguruaren artean etena nabari da. Eta hori gizartea antolatzeko sistemaren kontrako salaketa bipila da. Bizitza ikusteko eta ulertzeko ispilu berezi eta paregabea da Kafkaren lana.
"Metamorfosia", fantasiazko ipuin soiletik urrun dago. Estamendu guztien kontrako kritika du barrenean : familia, lan baldintzak, jauntxokeria, saldukeria... mundu osoaren aurka altxatzen da Kafka bere pertsonaia harrigarrien bidez.
(Rufino Iraolaren prologotik)