Sortu zireneko gizarte moduko ahulenei -langile jendeari, alegia- babes egiteko sortu ziren sindikatuak. Gizarte modu horrek iraun bitartean, egokiro bete dute sindikatuek beren egiteko nagusi hori. Mendebaldeko herrialde garatuei dagokienez, ordea, gauzak errotik aldatu dira XX. mende hondarretik aurrera. Zenbaiten ustez, egoera berri horretan deus ere ez da lehen bezalakoa : ez lan-harremanak, ez zapalkuntza moduak, ez ahulen zerrenda ere. Gauzak horrela, ez dira gutxi gizarte modu horretan sindikatuek egiteko garbirik ez dutela uste dutenak, ahulen babes izateari utzi eta pribilegiatuen klub halako zerbait bilakatu direla sindikatuak. Jose Elorrieta ELAko idazkari nagusiak ere ikusten du arrisku hori, ikusten du sindikatuek etengabe zaharberritu behar dutela beren burua, gizarte modu berrian sortzen diren desberdintasunei eta zapalkuntza modu berriei aurre egin ahal izateko. Sindikalismo zaharberrituarena, ordea, sortu zeneko xedea bete ahal izateko -gizarteko ahulenen babes izaten segitzeko, alegia-, bere filosofia, egiturak eta jardunbideak etengabe egokitzen diharduen Sindikalismo Berria.