Samuel zahartu da. Bi seme-alaba izan ditu. Aitona egin dutenean errepaso bat ematen hasi da bere bizitzari. Zer gertatu zaio bere familiarekin? Alabak iloba bat eman dio: zoragarria. Semeak urrutiko uharte batera alde egin du, urte sabatikoa hartuta... Samuel zaharrak adiskidetasunari buruz, maitasunari buruz, pasioari eta irrikari buruz dituen ideiak ez ditu ikusten bere ondorengoengan islatuak. Bakardadea eta desolamendua besterik ez du ikusten inguruan, eta horrek mikaztu egingo du haren diskurtsoa:
«Bakarrik gaude. Ene seme. Bakardade ikaragarrian.
Erabatekoan. Eta ez dago ia loturarik bakardade batetik
bestera. Bakardadea luzea da. Ezin harrapatuzkoak dira
lotzen gaituzten bozkarioak».