Utopia guztiak ahituta, eremu sakralizatuak beste garai batekoak bihurtu ei direnen, giza bizitzeren arlo politiko eta sozialean hiria, hiritartasuna, gizarte zibila agertu dira nagusi.
Nazioa, herria, langilea, gizarte klasea, norbanakoa, pertsona, erlijioa, nekazal giroa..., kontu zaharrak, asmaketa zaharrak , izango ei dira guztiak, denak zaku berekoak. Aurrerantzean kontua izango da hiritar soilak izatea.
Baina arakatzen ekinez gero, jabetuko gara ez dela dena hain berria egitasmo zibilista horretan, ezta oso txukuna ere. Arbaso zaharrak ditu berak ere eta ez beti lagun zintzo eta gardenak. Gainera, gardentasun itxura horrek talka egiten du bere eguneroko jardunarekin, bestak beste, iraganeko beste asmaketa zahar haiei leporatzen dizkien gaitz berberak daramatzalako barruan.
Hori erakusteko, kontu horien inguruko eztabaida une garrantzitsuenei egiten zaie so lan honetan, Grezia, Erroma, ilustrazioa, eta, azkenean, gaur egungo horren inguruko eztabaidan murgildu da egilea. Argudiaketa zorrotza baina samurra, sarkorra eta zirikatzailea, hori da hemen aurkituko duena irakurleak