Arturo txitoa deseroso zegoen arrautzaren barruan. Oso hazita zegoen, eta gelatxo hura txikia zitzaion... Oskolaren barruan, Arturo salbu sentitzen zen, baina oso estu zegoen. Jadanik ez zuen tokirik horma zuriko gelatxo epel hartan, eta handik ateratzea beste erremediorik ez zitzaion geratzen. Orduan ohartu zen mundu erraldoi eta ezezagun bateko zati txiki batean bizi zela, orain begi harrituen aurrean zabaltzen zitzaion mundua.