Kamile bat-batean esnatu da. Logela oso ilun dago eta bihotza azkar-azkar taupaka sentitu du ; izututa, gogor besarkatu du hartz txikia. Amari eta aitari deitu die oihuka eta negarrez aldi berean. Azkenean, gurasoen laguntzarekin, Kamilek iluntasunari dion beldurra gaindituko du.