Biolentzia eta borrokazko kate luze bat da gizateriaren historia, askoren ustez; jaiotza eta heriotza bakoitzak berezkoa duen oinazearen pareko errepresentazioa. Eta etengabeko shock bortitz horiek durduzatu bezainbeste liluratu egiten gaituzte sarritan, kontzientzia baldintzatzeraino. Nobela honetako protagonista, Irene Arrias, kezkaz eta obsesioz bizi da: erasoa, tortura, hilketa, bortxa, atentatua, jazarpena, sarraskia, exekuzioa, krimena, gerra hurbil sentitzen ditu bere inguruan. Joera du indarkeriari erreparatzeko, eta arakatu ere egiten du liburuetan, egunkarietan, interneten, baladetan, sehaska kantetan. Unai Elorriagaren bosgarren nobela honek, gertakari saminen sare bat josiz, sufrikarioaren aurreran paratzen gaitu, krudeltasunaren ispiluari begira. Zirrara eragiten du horroreak bezala beldurrak edonoren gogoan.