Herri ipuin batean oinarritutako liburu honetako gai nagusia beldurra da: akatsak egitearen beldurra, besteak baino gutxiago izatearen beldurra, iritzia emateari beldurra. Fatima neska lotsatia eta beldurtia da. Bere gelako azken mahaian esertzen da, burumakur. Fatima kikildu egiten da Don Serio irakasle zorrotzaren aurrean. Egun batean, Don Seriok bi minutu ematen dizkie zuhaitz bat eta honen adar batean txori bat marrazteko. Fatimak zuhaitza bakarrik marrazten du. Don Seriok hau ikusirik haserre esaten dio zuhaitza ongi dagoela baina txoria falta zaiola. Fatimak erantzuten dio berak txoria marraztu duela baina berak erregela astintzean egindako soinuarekin izutu eta alde egin duela. Egun hartatik aurrera Fatimak ez du beldur gehiago izango eta burua tente duela ibiliko da. Orrialde gehienak ilustraturik daude eta irudiek haurrek eginiko marrazkiak dakartzate gogora. Ondo adierazita agertzen da Fatimak eta bere ikaskideek irakasleari dioten beldurra: irakaslearen handitasuna eta ikasleen txikitasuna aurrez aurre ipiniz.