«Ata Pankek eta Ate Punkyk zoologikora joan nahi zuten lehoia molestatzera. Ilusioa egiten zien Animalien Errege omen zen hari oihu eta burla egiteak.

—Goazen oraintxe bertan –proposatu zion Ata Pankek kideari.

Arratsalde polita egiten zuen, zoologikora paseoan joatekoaproposa.

—Ondo, Ata –esan zion Ate Punkyk–. Baina, zergatik ez gara ile-apaindegitik pasatzen aurrena? Gandorrak tente-tente ditugula jarri behar dugu lehoiaren aurrean.

—Ondo pentsatua, Ate!» [...]