Duvoisin kapitainaren itzulpenean ere hala irakurtzenda, zeru boteretsuak ez ziela begiratu Kaini eta haren emaitzei, baina ez da argi ikusten mesprezio horren zergatia, ez eta Abeli ondo begiratzearena ere. Esaten da, bai, azken honek artaldeko lehen sortuetarik eta gizenenetatik eskaini zizkiola dohain gisa, eta ez da aipatzen horrelako xehetasun mesedegarririk Kainen fruituez. Baina halere, eta bi anaiak parabisuan bizi zirenez gero, lurreko fruituak ere onak zirela sumatzea bidezkoa da. Jaunaren joera kapritxo huts bat dirudi.
Baina ez. Duvoisinen lan horretan barrena jarraitzen dugunean beste arrazoigai batzuk ere nabaritzen zaizkigu testoan: ? eta Kain bortizki sumindu zen, eta erori zen haren hegitartea. Eta Jaunak erran zioen : zertako samurtu zare? eta zertako erori da zure begitartea?... Jaunaren baitan galdera horik ez ziren jolasa baino. Kainek konprenitu zuen. Nabarmen azaldu zitzaion boterearen krudeltasun geldoa, zeina gatuarena zirudien eta matoi kutsu hori, mixerablekeria.
Horregatik ez dira jasotzen bere erantzunak, ez zirelako behar, soberan zeudekeelako.