Bertso-paper printzatuak izenburu pean bilduriko olerkiak sintesi unean landuriko poemak dira: poesiaz kanpo autorearen lumak lorturiko trebetasuna, aberastasuna eta berritasuna daude teknika aldetik; literaturaren barruko gai-multzoa ere ageri zaigu, egilearen gai zaharrak eta gure poeten tematika islatzen dela; eta moldetzat hartu ditu, baita ere, gure bertsogile hoberenek probaturiko sistemak eta estrofak. Liburua, autorearen ikuspuntutik begiratuta, dohan jakinez horniturik datorkigu. Lexiko poetikoaren aldetik, garaiko beste poeten hizkeraz gainera, aurkikuntza berririk ere eskaintzen digu, puntu honetan bere maisutasuna agertuz (zentzu literalean ere bai!). Estrofagintzan saio ugari egin du, emaitza desberdinez: sonetoen eraikuntza ederrenetarikoa du, baita klixeen edukin modernoa ere. Egiturak, bestalde, benetan arretagarri iruditu zaizkigu, batez ere bertso libreen eraikuntza. Hau da, agian, bertso libreen multzo bakoitzeko tolestura, Joxe Austinek eskaintzen digun literatur dohainik jakingarrienetakoa. Eta oso aipagarriak, gutxi badira ere, miniaturismoz landuriko hiru poema paraleloki eraikiak. Eta azkenik, poesia klasiko eta modernoaren presentzia intra-literarioa, poesia idatzia sagaratuari amore emanez meta-poesiara, garaikoen antzera, lerratzen dela.