Lehen zubia. Perspektiba kontua. Kea behelainotik Kea behelainotik edo behelainoa ketik datorren zehaztea zaila izaten da labea hiriko azken tolesduran dagoenean. Basamortuak egiten duen hondarra edo hondarrak basamortua. Eta ogia beti berandu eta beti gogor. Ibaian islatzen den gorria gereziondoena denik ere ezin esan. Odol tanta bat dagoela poema bakoitzean, hori bai.
Bigarren zubia. Elkartzen gaituena. Gezurrak hanka motza baina makulu ugari. Ahaztua nuen. Hiriko azken tolesduran dagoen labean erretzen omen dituzte makuluak amurrainen bularretako gereziak agortzen direnetan. Malko bat dagoela poema bakoitzean.
Hirugarren zubia. Banatzen gaituena. Urruti sentiarazten gaituena. Eraikuntza desegin baten oroigarriak dira estazioko harri pusketak. Bidaiaria kearen beldurrez surat ihes. Trenbidea hurrengo zubira heltzeko eskailera dateke.
Laugarren zubia zubi altxakor bat da.