Liburuxka hau, «Euskal eta Indoeuropar Mitologia Ikerketak»· deritzan Doktoradutza Tesiko hiru atalaz osaturik dago.
Lehenbizikoan, aipatu tesiaren bigarren zatiaren sarrera dugu, eta bertan, zati horretan zehar erabiltzen den enfokea zehazten da.
«Ahozko Kontakizunen Bilakaera» deritzan bigarren atalean, aurrenean azaldu diren asmoak burutzeko beharrezkoa den metodologia plazaratzen da. Ahozko kontakizunak, ahotik belarrira dabiltzalarik, egonkaitz eta aldabara ditugu etnologoaren lumak edo magnetofoiak betirako finkotasuna eman arte. Azalaz eta mamiaz aldatu dira beren igorbideetan zehar asmatu zirenetik gaurdaino, eta nekez aurki liteke garai bateko itxura eta adierazmami berberei eutsi ahal izan dien kontakizunik. Hala-baina aldaberatasuna ez da nolanahikoa, zenbait arauren mugapekoa baizik, eta honela, arauok ezagutuz gero, ahalezkoa suertatzen da zenbaitetan atzekoz aurrerako bidea egitea, hots, guk ezagutzen ditugun kontakizun eraldatuen garai bateko itxura eta esanahi jatorrak asmatzea. Arauon deskribapena dugu, hain zuzen, bigarren atal honen edukina.
Azkenik, hirugarren atalean bigarrenean azalduriko metodologia aplikatzen zaio «Jentilen Akabaera» deritzan mitoaren hamabi bertsiok osaturiko korpusari, bertsiook pairatzen dituzten zenbait eraldaketa eta sasiulerbideren berritasuna eta faltsutasuna argitan ipini, eta mitoaren benatako esanahi eta itxura jatorrak ezagutzera eraman gaitzaketeen zenbait enigma plazaratuz.