Nortasun handiko herririk baldin bada, Euskal Herria da hori, errealitate oso desberdineko zazpi probintzien mosaikoa, hizkuntza bakarraren loturak elkartua. Orhi gailurretik Iratiko oihanetara, Larrundik zehar Atlantikora arte, ipar eta hego Euskal Herriak bestelako paisaiak ditu, desberdinak. Ibaitxoak Pirinioak busti eta zizelatzen; muino basotsuak, zelai eta larre berdeak, hirugune eta baserriak; ibar sakonak edo oihan eta belardiak txandaka doaz, arrantzaleen portu xarmagarriz apaindutako kostaldera iritsi arte. Lurralde honetan jaso ditu Michel Cosem-ek hogeita zazpi kontakizun, gizaldietan zehar, sukaldeko epeleko gau-solasaldietan, belaunaldiz belaunaldi, ahoz aho etorri diren ipuinetatik aleren batzuk. Kontakizun hauetan erraldoiak agertuko dira, jeinuak, ogroak, maitagarriak. Euskal Herrian Basajauna, pamerialak, Tartaro, lamiak deritze. Gizaki, artzain, itsasgizon, lapur eta printzesekin nahasten dira..., eta pertsonaia hauek guztiak parre eragin diezagukete, oihu eta negar.